Η συνολική έκταση του χωριού ανέρχεται σε 30.000 στρέμματα. Από αυτά, τα 17.000 έχουν χαρακτηρισθεί από το έτος 1930, με απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου του Υπουργείου Γεωργίας, ως δασική κοινοτική έκταση, αφού κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας τελούσαν υπό καθεστώς ελεύθερης εκμετάλλευσης και νομής από τους κατοίκους του χωριού. Η χλωρίδα αποτελείται από βελανιδιές, έλατα, πεύκα, οξυές και ποικίλη θαμνώδη βλάστηση. Η υπόλοιπη έκταση είναι κυρίως χέρσα πρώην αγροτική γη που έχει μετατραπεί σε βοσκοτόπους. Υπολογίζεται ότι σήμερα η καλλιεργήσιμη έκταση ανέρχεται περίπου σε 500 στρέμματα.
Ως προς τη μορφολογία του εδάφους, η έκταση εντάσσεται στο γενικότερο γεωλογικό σχηματισμό της ζώνης της Πίνδου, με κύριο χαρακτηριστικό την παρουσία του φλύσχη και δευτερευόντως των οφιολίθων. Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει στους κεραμόχρωμους – σκουροκόκκινους λεπτοπλακώδεις – λεπτοστρωματώδεις κερατόλιθους, σε εναλλαγή με λεπτά στρώματα από αργιλικούς σχιστόλιθους και ψαμμίτες σε μικρότερο ποσοστό, που απαντώνται σε πολύ μικρή έκταση δυτικά του οικισμού της παλιάς Λυκόρραχης.