Σημαντικός σταθμός στην ιστορία του Κεφαλοχωρίου είναι οι πρώτες ημέρες του Ελληνοϊταλικού Πολέμου. Συγκεκριμένα, την 1η Νοεμβρίου 1940 ο Ελληνικός Στρατός επιτέθηκε και εξολόθρευσε Ιταλική φάλαγγα εφοδιασμού, τριακοσίων περίπου στρατιωτών, η οποία είχε στρατοπεδεύσει εντός του οικισμού, κι ανήκε στην Μεραρχία Αλπινιστών Τζούλια. Είχε προηγηθεί τις πρωινές ώρες αναγνώριση από ομάδα του Ιππικού. Με τα πρώτα πυρά οι Ιταλοί αιφνιδιάσθηκαν και κατέφυγαν, προκειμένου να διασωθούν, εντός των οικιών της Λυκόρραχης. Η Ίλη των τεσσάρων ουλαμών, με επικεφαλής τον Ίλαρχο Δημήτριο Γεωργιάδη, και ο 5ος και 9ος Λόχος του Μ. Αποσπάσματος, με επικεφαλής τον υποδιοικητή Αντισυνταγματάρχη Δημήτριο Μυσίρη, ύστερα από πεισματώδη μάχη και βάλλοντες κατά του εχθρού από τα παράθυρα των οικιών, υποχρέωσαν τον εχθρό να παραδοθεί τις απογευματινές ώρες. Εν τω μεταξύ, ο Αντισυνταγματάρχης Μυσίρης την 11η πρωινή είχε τραυματισθεί, και τη διοίκηση ανέλαβε ο Λοχαγός Δημήτριος Λαμπράκης. Σύμφωνα με το προσωπικό ημερολόγιο του Αντισυνταγματάρχη Δημητρίου Μυσίρη «συνελήφθησαν 130 αιχμάλωτοι εις Λυκόρραχη, έτεροι 80 περίπου περισυνελέγησαν την επομένη στον Σαραντάπορο, ακόμη 200 κτήνη και άφθονο υλικό, πυρομαχικά και όπλα. Επίσης τρείς πολεμικαί σημαίαι του 8ου Συντάγματος Αλπινιστών». Συνεχίζοντας ο ήρωας της μάχης, πιο κάτω αναφέρει: «κατά την επιχείρηση ταύτην, κατά την οποία είχομεν περί τους πενήντα νεκρούς και τραυματίας, οι Αξιωματικοί και οι οπλίται των Λόχων, πλήν ελαχίστων, επιδείξαντο γενναιότητα, θάρρος και ενωτικό πνεύμα. Το ηθικόν πολύ καλό, το οποίον αναπτερώθηκεν περισσότερον μετά αυτήν την ήτταν των Ιταλών και τη σύλληψη αιχμαλώτων.»
Σ΄ αυτή την άγνωστη οδομαχία, αλλά τόσο μεγάλη επιτυχία του Στρατού μας, σημαντική συμβολή είχαν και οι κάτοικοι του χωριού. Έδωσαν πληροφορίες για τις θέσεις του εχθρού, ενημέρωσαν τους αμάχους για την επικείμενη επίθεση εντός του οικισμού, βοήθησαν στη σύλληψη των αιχμαλώτων. Ωστόσο η Λυκόρραχη, συνέπεια της οδομαχίας, θρήνησε δύο νεκρούς πολίτες, τον Νικόλαο Νούτσο, παλιό συμπολεμιστή στο Μικρασιατικό Πόλεμο του Λοχαγού Δημ. Καντάρα, ο οποίος δέχθηκε τα πυρά ελεύθερου σκοπευτή μέσα στο σπίτι του την ώρα πανηγύριζε τη νίκη του Στρατού μας και τον Βάσο Χαράλαμπο,πρώην πρόεδρο του χωριού, καθώς υπέκυψε στον τραυματισμό του μετά από ένα τριήμερο, όταν υποχώρησε η χωμάτινη στέγη του σπιτιού του συνέπεια κάποιου βλήματος πυροβόλου όπλου.
Η Μάχη της Λυκόρραχης της 1η Νοεμβρίου 1940 μπορεί να θεωρηθεί η σημαντικότερη επιτυχία του Ελληνικού Στρατού ύστερα από την υποχώρηση των στρατευμάτων μας τις πρώτες ημέρες εισβολής των Ιταλών, με την αντεπίθεση που σχεδίασε, μετά την ανάληψη της διοίκησης του Αποσπάσματος της Πίνδου, ο Διοικητής της 1ης Μεραρχίας Υποστράτηγος Βασίλειος Βραχνός.